Terminarz i wydarzenia

I Ogólnopolski Konkurs Fletowy Kraków 1989

27 lutego – 1 marca 1989

Organizatorzy konkursu:
Akademia Muzyczna w Krakowie – Katedra Instrumentów Dętych, Perkusji i Akordeonu
Ministerstwo Kultury i Sztuki – Departament Kształcenia Artystycznego
Wydział Kultury i Sztuki Urzędu Miasta Krakowa
Śródmiejski Ośrodek Kultury w Krakowie

Jury konkursu: Barbara Świątek-Żelazna (przewodnicząca), Elżbieta Czapor, Elżbieta Dastych-Szwarc, Andrzej Łęgowski, Kazimierz Moszyński, Katarzyna Mrozek-Lech, Stanisław Pawlik, Antoni Róg, Aldona Schmidt-Pater, Antoni Wierzbiński.

Spośród nadesłanych 42 zgłoszeń, w konkursie udział wzięło 35 osób:
Wojciech Bajer, Anna Baranowska, Anna Bartczak, Jolanta Boczar, Ewa Chochołowska, Dorota Chociejewska, Violetta Cielek, Katarzyna Czerwińska, Małgorzata Drewnowska, Katarzyna Flasza, Beata Glinka, Ewa Głowacka, Agnieszka Grzybczak, Małgorzata Gulko, Tomasz Kiniorski, Iwona Kozieł, Barbara Krzemień, Grażyna Kuberek, Marcin Kucybała, Aneta Latawska, Hanna Łącka, Krzysztof Malicki, Jadwiga Motykiewicz, Paweł Muszkieta, Barbara Pieczara, Joanna Popek, Agnieszka Prosowska, Małgorzata Romanowska, Izabella Rudak, Izabella Sawicka, Aneta Sidulska, Joanna Tabor, Hanna Turonek, Dorota Wilk, Aleksandra Wodzyńska.

Konkurs przeznaczony był dla studentów akademii muzycznych i uczniów szkół muzycznych stopnia licealnego. Obejmował jeden etap, w którym kandydaci prezentowali trzy wybrane kompozycje: sonatę, koncert i utwór dowolny.

Wydarzeniem artystycznym o ogromnym zainteresowaniu publiczności był koncert laureatów I Ogólnopolskiego Konkursu Fletowego, który odbył się w Sali Hołdu Pruskiego Muzeum Narodowego w Krakowie. Nieprzebrane tłumy chętnych usłyszenia i zobaczenia w koncercie młodych, polskich wirtuozów fletu, spowodowały niecodzienną konieczność ograniczenia przez straż muzealną ilości osób przybyłych na koncert.

Zamierzenia i oczekiwania organizatorów przyniosły nadspodziewane rezultaty, czego przejawem było wielkie zainteresowanie konkursem środowisk muzycznych całego kraju, a także liczne uczestnictwo pragnących konfrontacji młodych instrumentalistów, wśród których znaczącą ilość stanowili uczniowie szkół muzycznych stopnia licealnego. Ich chęć podnoszenia in-dywidualnych umiejętności wykonawczych oraz odwaga rywalizacji w trakcie wspólnego uczestniczenia w prezentacjach na estradzie ze studentami akademii muzycznych, okazały się skuteczną drogą do istotnego wzrostu poziomu edukacji muzycznej młodych flecistów w kraju. Opinie wyrażane przez jurorów, uczestników i obserwatorów konkursu umocniły organizatorów w przekonaniu słuszności idei organizowania dalszych edycji konkursu. Zapowiedź zorganizowania w roku 1992 kolejnej edycji konkursu mocno zelektryzowała środowiska fletowe w kraju. Staranność przygotowań kandydatów wpłynęła na znacznie wyższy poziom artystyczny konkursu, co z kolei rzutowało na łatwo dostrzegalną efektywność kształcenia instrumentalnego w dalszych latach.